در کنار فراوردههاي بدون مجوز موجود در بازار، موضوع داروهاي تقلبي نيز امروزه مشکل بزرگي در همه دنيا محسوب ميشود؛ داروهايي که به لحاظ شکل و ظاهر و حتي بستهبندي شبيه انواع اصلي ولي در خوشبينانهترين حالت، بدون ماده موثره واقعي و البته اغلب حاوي موادي هستند که خود تهديدکننده سلامت فرد است. بر تهيه اغلب اين داروهاي جعلي يا بدون مجوز هيچ نظارتي وجود ندارد و بسياري از آنها ميتوانند باعث ايجاد عوارض متعددي براي مصرفکننده شوند. فراگيرشدن مصرف اين داروهاي تقلبي يا بيخاصيت، خسارتهاي جدي اقتصادي براي آنان که اميدي به اثربخشي آنها داشتند، به بار ميآورد. در درازمدت اين داروها ميتوانند اعتماد بخش قابلتوجهي از مردم را به نظام سلامت و عرضهکنندگان مجاز خدمت در اين حوزه کمرنگ کنند. به دلايل ذکر شده، موضوع داروهاي غيرمجاز يا تقلبي از جمله مسائل مهم سلامت همگاني است. در کنار راهبردهاي نظارتي و کنترل توليد، واردات و توزيع اقلام بهداشتي و دارويي در کشور، لازم است تا سواد سلامت مردم در اين مورد افزايش يابد. افراد بايد در خصوص نحوه تهيه (بهخصوص با رايج شدن فروش اينترنتي دارو در کشور)، نوع بستهبندي و مشخصات محصول اصلي و حتي جزئيات محصول (مثلا شکل و رنگ قرص يا علائم موجود روي آن)، نحوه درج تاريخ مصرف يا برچسبهاي ويژه (مثل هولوگرام) و مرجع تاييدکننده مجاز بودن مصرف دارو، آگاه و حساس شوند.
بهويژه در حوزه داروهاي مربوط به سلامت جنسي و از جمله فراوردههاي کمک به نعوظ، داروهاي تقلبي گاه حاوي مواد ديگري مثل ترکيبات آمفتاميني هستند و ميتوانند فرد را با عوارض حاد و مزمن داروهاي روانگردان و حتي وابستگي مواجه کنند.
به گزارش سازمان جهاني بهداشت بيش از 50 درصد داروهايي که از طريق اينترنت خريد و فروش ميشوند و مشخصات ثابت معتبري ندارند، غيرقانوني يا تقلبي هستند. در حال حاضر چين، هندوستان و روسيه بزرگترين توليدکنندگان و توزيعکنندگان داروهاي تقلبي شناخته ميشوند. جلوگيري از گسترش و مصرف داروهاي غيرمجاز يا تقلبي يک مسئوليت جمعي است. در اين ميان عرضهکنندگان خدمات سلامت نقش بسيار مهمي برعهده دارند. پزشکان بايد حتما هنگام تجويز دارو بيماران را در خصوص خواص آن و علت تجويز و اينکه با مصرف آن منتظر چه اثري هستيم، با زباني ساده کاملا توجيه کنند. مصرفکنندگان نيز اگر ميبينند دارويي با قيمتهاي بسيار کمتر از قيمت معمول يک دارو در حال عرضه است، بايد به سلامت آن با ديده ترديد بنگرند و به هرگونه دستکاري در تاريخ مصرف يا برچسبهاي روي بستهبندي حساس باشند. وقتي دارويي را پزشک داراي صلاحيت تجويز ميکند، بيماران نبايد با ديدن فهرست عوارض احتمالي آن در برگه اطلاعاتي يا سايتهاي مختلف، مصرفش را قطع کنند يا اصولا شروع نکنند چون اين عوارض معمولا در تعداد اندکي از مصرفکنندگان ظاهر ميشوند و پزشکان در هنگام تجويز دارو به اين احتمالها و نفعي که از مصرف دارويي خاص در برابر عوارض احتمالي براي بيمار متصور است، توجه دارند.